இலங்கைப் பிரஜா உரிமைச் சட்டமும், தமிழ்க் காங்கிரஸ் கட்சியும்- கஜேந்திரகுமார் பொன்னம்பலம்

 

மலையக மக்கள் இலங்கைக்கு வந்த 200 வது ஆண்டு நினைவை குறிக்கும் நடைபவனி ஒன்று தலைமன்னாரில் இருந்து மாத்தளை வரை நடைபெறுகிறது.

அதற்கான ஆதரவு பேரணி ஒன்று யாழ்ப்பாணத்தில் நடந்த போது அதில் நானும் எமது அமைப்பினரும் அதில் பங்குபற்றியிருந்தோம்.

அதில் கலந்துகொண்டிருந்த ஒரு பொதுமகன் என்னிடம் “ மலையக மக்களின் பிரஜா உரிமையை பறித்த சட்டத்திற்கு உங்கள் பாட்டனார் தலைமையில் உங்கள் கட்சி ஆதரவு வழங்கியமைக்காக இப்போதாவது மனிப்பு கேட்பீர்களா என கேட்டிருந்தார்.

எனக்கு மிக மனவேதனையை தந்த அந்த கேள்விக்கான தெளிவுபடுத்தலை நான் இங்கு செய்ய விரும்புகிறேன்.

இங்கு இந்த ஒத்திவைப்பு பிரேரணையை முன்வைத்திருக்கும் மலையக மலையக மக்களின் பிரதிநிதிகளாக இங்கு அமர்ந்திருக்கும் கெளரவ மனோ கணேசன் மற்றும் கெளரவ இராதாகிருஶ்னண் ஆகியோர் அம்மக்களின் பிரச்சினைகளையும் தேவைப்பாடுகளையும் மிக தெளிவாக முன்வைப்பார்கள் என நம்புகிறேன் . மலையக மக்களின் பிரதிநிதிகள் தமது மக்களின் தேவைகளை வழமையாகவே மிக தெளிவாக முன்வைப்பவர்கள். அதில் என்னுடைய தலையீட்டிற்கு தேவையிராது என நம்புகிறேன். 

ஆதலால், இந்த சந்தர்ப்பத்தில் மலையக மக்கள் குறித்தான எமது கட்சியின் நிலைப்பாட்டை தெளிவாக பதிவு செய்ய விரும்புகிறேன்.

மலையக மக்களின் குடியுரிமையை பறித்த இலங்கை பிரஜா உரிமை சட்டத்தை (18/1948)  எமது கட்சி எதிர்த்தே வாக்களித்திருந்தது.

அந்த சட்டத்தில்  இரண்டு தலைமுறைகள் இலங்கையில் வாழ்ந்ததை சட்ட ஆவணங்கள்  மூலம் உறுதிப்படுத்தினாலேயே இலங்கை பிரஜா உரிமை மலையக மக்களுக்கு வழங்கப்படும் என சொல்லப்பட்டிருந்தது. அது அக்காலப்பகுதியில் மலையக மக்களால் ஒருபோதும் செய்யப்பட கூடியது அல்ல.அன்றைய சூழ்நிலையில் மட்டுமல்ல இன்றும் கூட அப்படியான ஆவண சமர்ப்பித்தல் எந்தவொரு நாட்டிலும் இல்லை. மலையக மக்களை இந்த நாட்டில் உரிமையற்றவர்களாக மாற்றிய சட்டத்தை எனது பாட்டனார் ஜீ ஜீ பொன்னம்பலம் தலைமையிலான அகில இலங்கை தமிழ் காங்கிரஸ் முற்றுமுழுதாக எதிர்த்தே வாக்களித்திருந்தது என்பதை மிக தெளிவாக இந்த இடத்தில் பதிவு செய்ய விரும்புகிறேன்.

அதன் பின்னர் இலங்கையின் சுதந்திரத்துக்கு பின்னர்  ஒரு  பல்லின பிரதிநிதித்துவ அரசை அமைக்க அழைப்பு விடுத்த பிரதமர் டி எஸ் சேனநாயக்காவுடன் நடந்த பேச்சுகளில் மலையக மக்களின் பிரஜா உரிமையை பறித்த இலங்கை குடியுரிமை சட்டத்தை மீளப்பெறுமாறு அகில இலங்கை தமிழ் காங்கிரஸ் நிபந்தனை விதித்திருந்தது.இந்த கோரிக்கைகளுக்கு இந்திய பிரதமர் ஜவகர்லால் நேருவும் தனது ஆதரவை வெளிப்படுத்தியிருந்தார். ஆனால் டி.எஸ் சேனநாயக்க அரசு , ஏலவே நிறைவேற்றிய இலங்கை பிரஜா உரிமை சட்டத்தை மீள பெறுவதற்கு மறுத்திருந்தது. அதற்கு பதிலாக இந்திய- பாகிஸ்தான் குடியுரிமை சட்டத்தை கொண்டுவரலாம் எனும் நிலைப்பாட்டை எடுத்தது( சட்ட இலக்கம் 3/1948). அதன் பிரகாரம் 10 வருடங்கள் இலங்கையில் இருப்பதை உறுதிப்படுத்துவதன் மூலம் இலங்கை பிரஜா உரிமையை பெற்றுக்கொள்ள முடியும் எனும் நிலைப்பாட்டை டி. எஸ். சேனநாயக்க அரசு எடுத்திருந்தது.

ஆனால்  , நவீன உலகில் இருக்கும் நடைமுறையான ஐந்து வருடங்கள் இந்த நாட்டில் இருந்தமைக்கான ஆதாரத்தை சமர்ப்பிப்பதன் மூலம் இலங்கை குடியுரிமையை பெற்றுக்கொள்ள வழிவகை செய்யுமாறு அகில இலங்கை தமிழ் காங்கிரஸ் உட்பட ஏனைய தமிழ் கட்சிகள் தமது தீர்வை  முன்வைத்திருந்தன. ஐந்து வருட கோரிக்கைக்கு இணங்க மறுத்த டி. எஸ். சேனநாயக்க , தமிழ் கட்சிகள் மற்றும் இந்திய பிரதமர் ஜவகர்லால் நேரு ஆகியோரின் தொடர்ச்சியான அழுத்தம் காரணமாக , ஒரு குடும்பம் 7 வருடம் இலங்கையில் இருப்பதை உறுதிப்படுத்தினால் இலங்கை பிரஜா உரிமையை பெறலாம் எனும் நிலைப்பாட்டிற்கு இணங்கிவந்தார். தனிநபருக்கு அந்த கால எல்லை 10 வருடம் எனவும் கூறப்பட்டு இந்திய- பாகிஸ்தான் குடியுரிமை சட்டம் நிறைவேற்றப்பட்டது.

இந்த இந்திய- பாகிஸ்தான் குடியுரிமை சட்ட மூலம் நிறைவேற்றப்பட்டு இரண்டு வருடங்களுக்குள் பதிவுகளை மேற்கொண்டால் மாத்திரமே  அவர்கள் பிரஜா உரிமை பெற முடியும் என அரசு அறிவித்திருந்தது.

இதன் மூலம் ஏறத்தாழ 85% மலையக மக்கள் இலங்கை குடியுரிமையை பெறக்கூடிய வாய்ப்பை பெற்றுகொடுத்தது. 85% மலையக மக்கள் குடியுரிமையை பெறக்கூடிய அந்த சட்டத்திற்கே அகில இலங்கை தமிழ் காங்கிரஸ் ஆதரவளித்திருந்தது. துரதிர்ஷ்டவசமாக , அந்த சந்தர்ப்பத்தில் தமிழ் காங்கிரசில் பிளவு ஏற்பட்டு திரு செல்வநாயகம் அவர்கள் கட்சியில் இருந்து விலகி புதிய கட்சியை ஸ்தாபித்தார். அவர் தலைமையிலான தமிழரசுக்கட்சி, மற்றும் தொண்டமான் தலைமையிலான இலங்கை தொழிலாளர் காங்கிரஸ் ஆகியன,   மலையக மக்களில்  ஏறத்தாழ 85 % ஆனவர்களுக்கு இலங்கை பிரஜா உரிமையை பெற்றுக்கொள்ள கூடிய அந்த சட்ட மூலத்தை எதிர்த்திருந்தார்கள். ஐந்து வருடம் இலங்கையில் இருந்தமைக்கான ஆதாரத்தை சமர்ப்பித்தல் மூலம் பிரஜா உரிமை வழங்கும் கோரிக்கைக்கு டி. எஸ். சேனநாயக்க அரசு இணங்காதபடியால்  3-1949  ஏறத்தாழ 85 % மலையக மக்கள் பிரஜா உரிமை பெறக்கூடியதாக இருந்த இந்திய- பாகிஸ்தான் குடியுரிமை  சட்ட மூலத்தின் கீழ் பிரஜா உரிமைக்கு விண்ணப்பிக்க வேண்டாம் எனும் பிரசார இயக்கத்தையும் ஆரம்பித்து மலையக மக்கள் பிரஜா உரிமையை பெறுவதற்கான விண்ணப்பத்தை சமர்ப்பிப்பதை எதிர்த்து இருந்தார்கள்.

டி.எஸ். சேனநாயக்க அரசு இந்த சட்டத்தை மாற்றப்போவதில்லை என ஈற்றில் புரிந்து கொண்ட இவர்கள், கடைசி ஆறு மாத காலப்பகுதிக்குள் தமது கோரிக்கையில் இருந்து பின்வாங்கி  மலையக மக்களை பிரஜா உரிமைக்கு விண்ணப்பிக்குமாறு கோரிக்கை விடுத்திருந்தார்கள்.அந்த ஆறுமாத காலத்துக்குள்ளேயே தொண்டமான் உட்பட்ட சிலர் பிரஜா உரிமையை பெற்றுக் கொண்டார்கள். 

ஆனால் இந்த சட்டமூலத்தின் கீழ் விண்ணப்பிக்கவேண்டாம் எனும் கோரிக்கையை ஏற்ற சாமானிய மலையக மக்கள், விண்ணப்பத்திற்கான எதுவித ஆவணங்களின் ஆயத்தமும் இல்லாத நிலையில் திடீரென இறுதி ஆறுமாதங்களுக்குள் விண்ணப்பத்தை சமர்ப்பிக்க முடியாத துரதிர்ஷட நிலைக்கு உள்ளானார்கள்.ஏறத்தாழ 85% வீதமானோர் பிரஜா உரிமை பெற கூடிய சட்டமூலத்தை எமது கட்சி ஆதரித்ததே தவிர எதிர்க்கவில்லை.உண்மையில் அதை எதிர்த்தது தமிழரசுக்கட்சிதான் . அந்த நிலைப்பாட்டில் கூட இறுதி கட்டத்தில் மாற்றத்தை செய்ததால்  வெறும் 15% ஆன மலையக மக்களே  பிரஜா உரிமை பெற கூடியதாக இருந்தது. 85% மலையக  மக்கள் பிரஜா உரிமை பெறும் சந்தர்ப்பத்தை வீணாக இழந்திருந்தோம். தமிழரசுக்கட்சியின் கோரிக்கையின் பிரகாரம் இந்த சட்டமூலத்தினை பகிஷ்கரித்தமையால்  ஏறத்தாழ 85% மலையக மக்கள் நாடற்றவர்கள் ஆனார்கள்.இந்த 85% மலையக மக்கள் குறித்து தீர்மானம் எடுக்கப்படும் என எதிர்ப்பார்க்கப்பட்ட சிறிமா - சாஸ்திரி ஒப்பந்தம் மூலம் இந்த 85% மலையக மக்களின் ஏறத்தாழ அரைவாசிபேர் நாடற்றவர்களாக இந்தியாவுக்கு அனுப்பப்பட்டார்கள் . 

இந்த இடத்தில் மீண்டும் தெளிவாக ஒன்றை பதிவு செய்ய விரும்புகிறேன்.

 மலையக மக்களின் பிரஜா உரிமையை பறித்த 18/1948 இலங்கை பிரஜா உரிமை சட்டத்தை எமது தமிழ் காங்கிரஸ் கட்சி முழுமையாக எதிர்த்தே இருந்தது . பறிக்கப்பட்ட பிரஜா உரிமையை மீள வழங்கும் 3-1949 இந்திய- பாகிஸ்தான் குடியுரிமை சட்டத்தையே எமது அமைப்பு ஆதரித்திருந்தது. 

இந்தவிடயத்தில் 100 % வெற்றியை பெறுவது தான் வெற்றி, மாறாக  ஆககுறைந்தது   85 வீதமாவது வெற்றியை பெறுவதற்கு சம்மதித்தமை வெற்றியல்ல என குற்றம் சுமத்தப்பட்டால் , 85% மக்கள் பிரஜா உரிமையை பெறக்கூடிய சட்ட மூலத்துக்கு ஆதரவளித்தற்காக நிபந்தனையற்ற விதத்தில் இதயபூர்வமாக  மலையக மக்களிடம் மன்னிப்பு கேட்க தயாராக இருக்கிறேன்.

ஆககுறைந்தது 85 % மலையக மக்கள்  பிரஜா உரிமையை பெறக் கூடிய சட்டமூலத்தை ஆதரித்தது , பிழையென கூறுபவர்கள் , அந்த 85% மலையக மக்கள் நாடற்றவர்களாக்கப்பட்டு , அவர்களில் அரைவாசிக்கும் மேற்பட்டோர் இந்தியாவிற்கு நாடுகடத்தப்பட ஏதுவாக அமைந்த சிறிமா - சாஸ்திரி ஒப்பந்தத்தை எதுவித தயக்கமோ கூச்சமோ இன்றி ஆதரித்தார்கள்.  அந்த மக்களின் மூதாதையர் இந்தியாவில் இருந்து வந்ததை தவிர இந்தியா பற்றி எதுவுமே தெரிந்திராத , இலங்கையிலேயே பிறந்து இலங்கையராகவே வாழ்ந்த அந்த அப்பாவி மலையக மக்களினை இந்தியாவிற்கு நாடுகடத்திய சிறிமா -சாஸ்திரி உடன்படிக்கையை ஆதரித்து மலையக மக்களுக்கு  மிகப்பாரிய துரோகத்தை இழைத்தவர்களும் மலையக மக்களிடம் மன்னிப்பு கோர வேண்டும்.

இறுதியாக இந்த இடத்தில் மலையக மக்கள் குறித்து  தமிழ் தேசிய மக்கள் முன்னணியினரான எமது நிலைப்பாட்டை தெளிவாக முன்வைக்க விரும்புகிறேன்.

மலையக மக்களின் முன்னேற்றத்துக்காக எந்த தரப்பினாலும் நேர்மையாக முன்வைக்கப்படும் எந்த திட்டத்தையும் முழுமனதோடு எதுவித நிபந்தனையுமின்றி ஆதரிப்பதற்கு தமிழ் தேசிய மக்கள் முன்னணி எப்போதும் தயாராகவே இருக்கும் .

கஜேந்திரகுமார் பொன்னம்பலம் 

தலைவர் 

தமிழ் தேசிய மக்கள் முன்னணி

Ceylon Citizenship Act- 18/1948

Exclusive: China identifies the culprits behind cyberattack on Wuhan Earthquake Monitoring Center

 CHINA / SOCIETY

Exclusive: China identifies the culprits behind cyberattack on Wuhan Earthquake Monitoring Center; a secretive US global reconnaissance system to be exposed

By Yuan Hong       Published: Aug 14, 2023 09:30 AM

   

 

New progress has been made on an investigation into a cyberattack incident targeting the Wuhan Earthquake Monitoring Center affiliated to the city's Emergency Management Bureau, after a joint investigation team formed by the National Computer Virus Emergency Response Center (CVERC) and Chinese cybersecurity company 360 discovered malicious backdoor software that exhibits characteristics of US intelligence agencies, the Global Times learned on Monday. Chinese authorities will publicly disclose a highly secretive global reconnaissance system of the US government, which poses a serious security threat to China's national security and world peace.

On July 26, the Wuhan Earthquake Monitoring Center reported that some front-end station collection points of the earthquake reporting data had been implanted with backdoor programs, attracting widespread attention. The CVERC and the company 360 immediately formed a joint investigation team to go to Wuhan for investigation and evidence collection.

Du Zhenhua, a senior engineer from the CVERC, told the Global Times that the team has found very complex backdoor malware in the victim's network, fitting the characteristics of US intelligence agencies, highly concealed, and aiming to steal earthquake monitoring-related data, with a clear military reconnaissance purpose.

Why target earthquake monitoring system? 

Du explained that China is a country seriously affected by earthquake disasters, with multiple occurrences causing severe loss of life and property. "Therefore, China attaches great importance to earthquake monitoring and early warning. In order to improve the monitoring and early warning capability of geological disasters, earthquake monitoring data includes not only basic information like magnitude and epicenter but also rich geographical and geological data such as surface deformation and hydrological monitoring," Du said. 

These data also hold high value as military intelligence. Hence, the cyberattack on the earthquake monitoring center by US intelligence agencies was a planned and premeditated cyber military reconnaissance action, the expert noted. 

Xiao Xinguang, a member of the National Committee of the Chinese People's Political Consultative Conference (CPPCC) and also the chief software architect of leading anti-virus company Antiy Labs, further explained to the Global Times that although the location, magnitude, and depth are publicly released information, they are based on the calculations from multiple sensors. 

"The comprehensive vibration and sound wave data collected by these sensors, especially infrasound data, have significant intelligence value for judging geological terrain, analyzing weapons system tests, and nuclear tests," Xiao said. 

Furthermore, this is just one of the reasons the US targets earthquake monitoring and other systems with cyberattacks. Xiao also analyzed that the current information gathering is only one type of  behaviors that have been exposed. 

There are still many information theft instances targeting other fields that have not yet come to the surface. By leveraging its global comprehensive reconnaissance ability, along with various means of intrusion, theft, and other comprehensive measures to obtain all kinds of telemetry data, and combining other multi-source auxiliary data, it forms the ability to analyze, judge, attribute, and locate China's economic, social operations, and even military actions.

Causing social panic

Experts believe that cyberattacks on civil infrastructure, including earthquake monitoring systems, can lead to serious consequences.

Du underlined that if the attackers maliciously damaged earthquake monitoring system, it would become ineffective in providing accurate data during an earthquake. This would impact earthquake early warnings and disaster assessment work, leading to more severe loss of life and property. 

"Even more dangerous is that if the attackers tamper with the earthquake monitoring data, triggering false alarms, it could lead to social panic and disorder, resulting in casualties among innocent people," Du said. 

The remote sensing and telemetry systems and data are national strategic resources that must be given priority protection, Xiao said. "These data can display the basic operation of our country's economy and society from macro to micro levels and provide comprehensive support for integrated decision-making and emergency response. They are the supporting resources for territorial safety and national security."

"US intelligence agencies not only actively collect various signal intelligence but have also long obtained other countries' comprehensive earth system science remote sensing and telemetry data as strategic intelligence through various means. This includes sharing through allied intelligence mechanisms, coercing high-tech companies to provide it, and using academic and scientific research activities," Xiao said. 

He also explained that the discovery of the cyberattack on Wuhan earthquake monitoring center was not accidental, indicating that cyberattack intrusion and theft have become the lowest-cost way for the US to obtain other countries' remote sensing and telemetry data. 

The US has developed a series of signal intelligence collection, analysis, and processing systems, such as the Echelon project for electromagnetic signal spying, the Main Core project for telecommunications operators, and the PRISM project's super access interface for large IT and internet manufacturers.

"After many years of continuous tracking with relevant departments, we will soon publicly disclose a global reconnaissance system of the US government, which poses serious security threats to China's national security and world peace. We must be highly vigilant and tightly guard against this," Xiao said. 

Violating international law

In fact, a plethora of internal documents from the National Security Agency (NSA) and Central Intelligence Agency (CIA) exposed in events such as Prism, Shadow Brokers and WikiLeaks reveal that the US, as a real "hacker empire" and "spying empire," targets "indiscriminately" (including its allies) in its cyber intelligence collection activities. Civil institutions and individuals worldwide are its targets for cyberattacks, fully exposing the US' double standards and hypocrisy on human rights issues.

Du further stated that the US military intelligence agencies' use of their information technology advantage to launch cyberattacks on civilian infrastructure is a criminal act in clear violation of international law, seriously infringing on China's national security and public interest. 

"In fact, for a long time, the US' cyberattacks on China's key information infrastructure have been all-encompassing, with government agencies, universities, research institutions, and large corporations all being targeted by its cyberespionage activities. The US is attempting to use these unfair means to comprehensively steal China's political, economic, military, and diplomatic sensitive information, to contain China's development and progress, and to maintain the US' world hegemony," he said. 

As a veteran expert in computer virus prevention technology and emergency response, Du suggested that if China's key information infrastructure is attacked with state-backed hackers, relevant units must report the cyberattack to relevant authorities immediately; build cybersecurity capabilities; strengthen supply chain security management, increase autonomous control abilities; conduct regular cybersecurity drills to improve emergency handling and recovery abilities.

Xiao believed that although China's overall cybersecurity  ecosystem is still relatively small in market size, overall, it's complete in technology categories without obvious weaknesses. "In continuous confrontation with threats, especially in identifying, analyzing, and exposing advanced persistent cyberattacks, including those from the US, many excellent Chinese cybersecurity  companies have demonstrated their abilities, becoming the industry's supporting force in safeguarding national security and defending the security of the cyberspace community."

China does not need to underestimate itself in terms of cybersecurity  capabilities, he noted. "We can establish more ambitious goals, become a competent force in the national governance system, create a capability advantage compared to main geopolitical competitors, and not become a significant constraint and risk vulnerability, even when facing comprehensive suppression by hegemonic states or in high-intensity security conflicts. 

"We can achieve an overall risk controllable state by strengthening the construction of the public service attributes of cybersecurity , and enhancing the construction of common security capabilities, resilience mechanisms, and cybersecurity  infrastructure," Xiao said. 

PC reforms focal point in coming months

 

PC reforms focal point in coming months

By Our Political Editor sundaytimes.lk/230813

President outlines policy on power devolution; process likely to delay elections

The initiative came from President and was not made in India or under pressure from it

Opposition charges bribery and corruption rampant in health sector; but puts off till next month no-confidence motion against minister

Minister threatens to resign over non extension of service of his Ministry Secretary

Devolution of power to the provinces is not the only programme the President is pushing these days: He is seen here discussing with agriculture experts an ambitious plan to digitalise and modernise the agriculture with a view to ensuring food security for Sri Lankans

There are some important takeaways from Wednesday’s ‘special statement’ in Parliament by President Ranil Wickremesinghe — these border on pronouncements of policy on key issues related to further devolution.

The execution of these aspects is bound to push back indefinitely the conduct of Provincial Council (PC) elections. These PCs were the by product of India’s mediation and are covered by the Indo-Sri Lanka Agreement of 1987. The nine councils whose terms ended at different times between 2015 and 2017 have remained defunct. The previous yahapalana (good governance) government introduced legislation to empower itself to delay the polls. Interesting enough, the Tamil National Alliance (TNA), key beneficiaries of the devolution exercise,  staunchly backed this move.  For each province, governors appointed by the President now exercise most functions.

The issue surfaced again when President Ranil Wickremesinghe visited New Delhi in July. Indian Prime Minister Narendra Modi called for the full implementation of the 13th Amendment to the Constitution. That meant the inclusion of a provision for PCs to have a provincial police force. However, President Wickremesinghe has now offered a 13A without these police powers. The offer was much ahead of his visit to New Delhi. Contrary to belief in some sections of the Sri Lankan polity, neither his move to further strengthen Provincial Councils nor the offer of an enhanced devolution package was the result of pressure from India. It is an initiative of his own though India is happy if it meets its own outlines.  No doubt it is a task that is politically challenging and one that has been cautiously avoided by seven of his predecessors. If he does succeed, though the road is riddled with many obstacles, that would be a feather in his political cap and make him a national hero.

A negative outcome, one is not wrong in saying, could be disastrous both for the President and the United National Party (UNP), which he is now trying to nurture on a new path. Significantly, he is embarking on the task on his own having smelt success in persuading the International Monetary Fund (IMF) to grant an Extended Fund Facility. There again, the second tranche, due in September, is anxiously awaited.

Wednesday’s statement by President Wickremesinghe spelled out measures to reform the PCs. Pointing out that at the all-party meetings “we could not arrive at a comprehensive agreement on power devolution,” he said, “it is time to change the situation.” He added: “The division of power and authority between provincial councils, the central government, and local governing bodies lacks clarity. Consequently, he declared, subjects overlap between provincial councils and the central government, resulting in duplication of efforts and delayed actions. Instead of resolving people’s issues, problems are escalating due to these inefficiencies “

Highlights from President’s speech

Here are some of the highlights of President Wickremesinghe’s statement which make clear that besides delayed PC polls, the reforms envisaged for Provincial Councils would also take much time. The reformed PCs will not be in place until sometime later next year. This again could be the earliest since a string of intended legislative measures has to be presented in Parliament amidst other businesses. Added to that will be constitutional amendments envisaged. Thus, elections to Provincial Councils would become uncertain, much the same as the polls for local councils. Since Parliament is required for the passage of laws, a general election too would be on the back burner leaving only the presidential elections to come first.

President Wickremesinghe said, “Following the revision of laws pertaining to Provincial Councils and the implementation of new legislation, should the Parliament endorse the amending the Provincial Council Voting Act, which includes voting based on the District Proportional System and allows Members of Parliament the right to contest in Provincial Councils, with a minimum of 25% female representation.” President Wickremesinghe noted that once discussions have been held and consensus reached regarding the proposed increase in the number of provincial councils, measures will be undertaken to conduct provincial council elections.

“The executive and administrative powers required to enact the decentralised subjects will remain under the jurisdiction of the Provincial Councils. The province will retain the executive or administrative powers (implementation powers) with regard to the said devolved power; I will present the above proposals to parliament as constitutional amendments so the House could take them forward for necessary action.

“In response to the interim report, several parties including the Sri Lanka Freedom Party, the Janatha Vimukti Peramuna, the Tamil United Liberation Front, Jathika Hela Urumaya, United Opposition, All Ceylon Muslim Congress, All Ceylon People’s Congress, Eelam People’s Democratic Party, Sri Lanka Muslim Congress, Tamil Progressive Party of Mr. Douglas Devananda, and President’s Counsel Mr. Jayampathi Wickramaratne presented documents. This aspect should also be noted. Furthermore, attention should be directed towards the report from the committee established to examine the relationship between Parliament and the Provincial Councils, as well as the report from the Sub-Committee on Centre Periphery Relations……..

“Today, I present my proposals and forthcoming actions concerning the 13th Amendment and the devolution of powers to this esteemed House. I urge a thorough examination of these suggestions. I invite you to contribute your ideas as well. Taking all these viewpoints into careful consideration, the responsibility of arriving at the final decision regarding the role and future of provincial councils rests solely with this honourable council (sic).”  Note: The reference is to Parliament. “What characterises modern democracies? The establishment of decentralised governance as opposed to devolution. Devolution of power serves to bring political, economic, social, and cultural matters closer to the people. This goal is pursued using diverse methods in different nations across the globe. Decentralisation is recognised as a pathway to achieving a form of direct democracy. While no governmental system can fully transition to a direct democracy where all citizens gather to make decisions, it’s feasible to construct an institutional framework that facilitates people’s participation and their expression of will in political, economic, and social processes.

“The provincial council system serves as one such framework that brings power to the people. Furthermore, we recently initiated several other strategies to empower the populace. We have bolstered sectoral committees and fostered youth involvement for this purpose. Concurrently, efforts are underway to establish public assemblies, aiming to involve citizens in grassroots governance. The Janasabha Secretariat has been launched, and once model assemblies are established, we advance the Assembly Act. Considering these advancements, I believe our focus should be on devising methods and strategies to further empower the people through provincial councils. By doing so, we can transform provincial councils into institutions that safeguard national unity.

“In recent years, numerous committees associated with Parliament have produced several documents that thoroughly examine the subject of provincial councils and their prospective trajectory. Among these documents is the interim report released on September 21, 2017, by the Steering Committee of the Constitutional Council of Sri Lanka, under my leadership. Importantly, all parties represented within Parliament endorsed the recommendations outlined in this interim report. The interim report offers recommendations concerning amendments to Articles 3, 4, and 5 of the Constitution. We are now bringing forward these proposed constitutional amendments for consideration by Parliament….”

The ‘special statement’ which runs into 15 pages also incorporates the proposals President Wickremesinghe made before meetings of the party leaders on two different occasions. One is made up of 15 pages and the other 16. Since, his proposals will come for discussion before leaders of political parties represented in Parliament, the critical question is how the Sri Lanka Podujana Peramuna (SLPP), whose government Wickremesinghe leads, will respond to them. The main opposition Samagi Jana Balavegaya (SJB) has taken up the position that Provincial Council elections should be held before any reforms are considered. Its General Secretary Ranjith Madduma Bandara said, “We are in favour of devolution and the 13th Amendment. However, we do not want them to be used as smokescreens to delay elections.”

The ruling SLPP is yet to react officially. At least one formidable faction is opposed to the move on the grounds that it did not cover President Wickremesinghe’s mandate. The claim is that he had been elected by Parliament to complete his predecessor’s term which did not have a public endorsement to broaden the concept of PCs.

However, there is a segment that has remained in favour of President Wickremesinghe supporting his economic initiatives. How they would respond remains to be seen. Other than that, several organisations, including those representing the clergy, are preparing themselves to protest. President Wickremesinghe’s proposals, like those of other political parties, will come up for discussion at a meeting of political parties represented in Parliament. Thereafter, a final set of proposals will have to come before the House for final approval.

No-faith motion against Rambukwella

Another matter of concern for the main opposition SJB is the vote of no confidence against Health Minister Keheliya Rambukwella over the present crisis in the health sector where urgently needed medicine has been unavailable or in short supply. At Wednesday’s sittings of Parliament, President Wickremesinghe sprung a surprise on the SJB by offering to debate the motion last Thursday, Friday and even Saturday. He charged that Opposition Leader Sajith Premadasa was not keen on pursuing the matter. Premadasa, however, responded that the opposition first wanted to debate the case of plantation workers, due for that day, and take three days thereafter at a future sitting to discuss the no-confidence motion.

SJB parliamentarian S.M. Marikkar said yesterday that their members have begun a campaign on Thursday to create more public awareness of the no-confidence motion. “We protested outside the Ministry of Health and will continue our campaign. We are also collecting signatures to a petition addressed to the President about the present situation in the state health sector where shortage of medicines persists. We have reason to believe large-scale corruption and the import of poor-quality medicinal drugs have become rampant. Sittings of Parliament this week saw Health Minister Rambukwella talking to parliamentary colleagues to seek their support when the motion is taken up for debate. The motion, in the name of 46 opposition MPs states:

“Whereas solutions have not been put forward so far for the crisis that has arisen in the health sector at present;

“And whereas the opinion of the experts is that most of the sorrowful incidents that are reported from hospitals day by day are deaths and impairments caused due to the use of drugs which are either substandard or low in quality;

“And whereas he is accountable as the Minister of Health for not duly appointing the Board of Directors of the National Medicines Regulatory Authority, for the importing of low quality drugs, for the importing of drugs deviating from the tender procedure, for the importing of drugs at exorbitant prices, for the scarcity of essential drugs and shortage of laboratory equipment in the hospital system and for the purchasing of unregistered drugs on the pretext of emergency purchases thereby resulting in deaths and impairments due to their use;

“And whereas the Minister of Health has neglected to duly regulate the process of importing drugs to this country in a manner not inconsistent with the guiding principles of State Policy stipulated in Article 27 of the Constitution regardless of the fact that the government is bound to uphold the Principles therein;

“And whereas the Minister has acted ruining the safe health service available for people, thereby breaching the pledge he has given in terms of Article 53 of the Constitution;  “And whereas the Minister has neglected his fundamental duties required by Article 28 of the Constitution and people have to pay the price of his irresponsible conduct with their lives;

“That this Parliament resolves that it has no confidence in the competence of Hon. Keheliya Rambukwella, Minister of Health, to function as a Minister of the Cabinet of Ministers any longer.”

The motion is in the names of opposition parliamentarians Sajith Premadasa, R. M. Ranjith Madduma Bandara,  Lakshman Kiriella, Rajitha Senarathne, Kumara Welgama, Chandima Weerakkody,  M. S. Thowfeek, Imran Maharoof, Hesha Withanage, Selvarajah Kajendren, Chaminda Wijesiri, Velu Kumar, Gayantha Karunatilleka, Ashok Abeysinghe, Kabir Hashim, Kavinda Heshan Jayawardhana, Thushara Indunil Amarasena, Kins Nelson, Waruna Liyanage,  Patali Champika Ranawaka,  W. H. M. Dharmasena, V. Radhakrishnan,  S. M. Marikkar, Harshana Rajakaruna Wasantha Yapabandara, Eran Wickramaratne,  Harsha de Silva, Niroshan Perera,  Buddhika Pathirana,  J. C. Alawathuwala, Jayarathna Herath,  K. Sujith Sanjaya Perera, Nalin Bandara Jayam Aha, Dilip Wedaarachchi,  Thalatha Athukorala, Ishak Rahuman, Ajith Mannapperuma, . Hector Appuhamy, Mayantha Dissanayake,  Rohana Bandara,  Mano Ganesan, Vijitha Herath, M. Udayakumar, Harini Amarasuriya and Field Marshal Sarath Fonseka.

Asked whether there was any reluctance on the part of the opposition not to go ahead with the motion early, having made urgent demands for it, SJB General Secretary Ranjit Madduma Bandara replied, “We would not work according to the government’s agenda. We have our own agenda. Therefore, we would debate the no-confidence motion according to our agenda. We plan to have the debate on the first parliamentary sitting week of September. We already have the support of the opposition. We must see how government members will respond to what we will reveal during the debate.”

In another development, the government averted a serious political crisis when a cabinet minister threatened to resign. The reason – a move by the Presidential Secretariat to name a new Secretary to his Ministry after the incumbent had reached the age of 60, the limit allowed for these officers. When the request by the official for a further extension was declined, the Minister concerned intervened. He insisted that a further extension would have to be given to him since that was the official who knew the subject. Otherwise, he warned that he would immediately tender his resignation. Such a resignation by the Minister would have triggered a crisis not only in the Cabinet of Ministers but also created issues in a key region where the Minister had undertaken several projects.

The Presidential Secretariat has now declared that all Secretaries due to retire would be allowed to continue in office until December 31. Thereafter, there would be no extensions of service to those who have reached the age of 60.

President Wickremesinghe’s new proposals to broaden the role of the Provincial Councils would no doubt be a focal point in the government’s decentralisation project. It will allow parliamentarians to contest PCs, raise women’s representation to 25% or higher and Advisory Councils to guide governors; and PCs are no doubt new milestones. With their current strength in Parliament, the SLPP government will be able to overcome the no-confidence vote on Minister Rambukwella. Nevertheless, the opposition parties are armed with some alarming details of shortcomings in the health sector, which they say has become a den of corruption.

இன்னும் எத்தனை கறுப்பு மாதங்களை தமிழர் காணவேண்டும் தீர்வுக்காக!

13க்கு எதிராக சிங்கள பௌத்தத்தை அணிதிரட்டும் 

ரணிலின் உத்தி! 

பனங்காட்டான்

பதிவு அஞ்சு Sunday, August 13, 2023  கட்டுரை, முதன்மைச் செய்திகள்

தமிழருக்கான அதிகாரப் பகிர்வையும், அரைகுறை அதிகார மாகாண சபை முறைமையையும் முற்றாக ஒழித்துக் கட்டுவதற்காகவே பதின்மூன்றாம் திருத்தத்தை மீண்டும் நாடாளுமன்ற அங்கீகாரத்துக்கு எடுத்துச் செல்ல முனைவதுடன், சகல கட்சிகளினதும் ஆலோசனையைக் கோரியுள்ள ரணிலின் இலக்கு இலகுவாக எட்டப்படுகிறதா? 

 

இன்றைய பத்தியை எழுத ஆரம்பிக்கும்போது 'இதற்குத்தான் ஆசைப்பட்டாயா ரணிலகுமாரா" என்ற வரிகளை வாய்க்குள் முணுமுணுப்பது தவிர்க்க முடியாதுள்ளது.

பதின்மூன்று பதின்மூன்று என்று வாய்ப்பாடாகச் சொல்லப்படும் அரசியல் திருத்தத்தை சிங்கள பௌத்த நெருக்கடிக்குள் தள்ளி, அதில் குளிர் காய்ந்து, எப்படியாவது முழுமையாக இல்லாமற் செய்ய வேண்டுமென்பதையே குறியாகக் கொண்டு ரணில் எடுத்துள்ள முயற்சி திசை தவறாது நகர ஆரம்பித்துள்ளதை ஒவ்வொரு கணமும் பார்க்க முடிகிறது. 

பதின்மூன்றுக்கு எதிராக சிங்களப் பெரும்பான்மையை, பௌத்த பீடத்தின் தலைமையில் அணி திரட்ட வேண்டுமென்ற ரணிலின் உத்தி வெற்றிகரமாக அதன் ஓட்டத்துக்கு தயாராகிறது. 

முன்னர் பல தடவை பதின்மூன்றாம் திருத்தத்தின் மூலம் பற்றி குறிப்பிட்டாயிற்று.  ராஜிவும் ஜே.ஆர்.ஜெயவர்த்தனவும் ஒருவரையொருவர் மடக்கும் முனைப்பில் மேற்கொள்ளப்பட்ட 1987 யூலை ஒப்பந்தத்தின் கருவறைக் குழந்தை பதின்மூன்றாம் திருத்தம். இதிலிருந்து உருவானது மாகாண சபை முறைமை. 

இந்த ஒப்பந்தத்தில் ஜே.ஆர். கையொப்பமிடும்போது சிங்களத் தரப்பில் அவருக்கு பலமான எதிர்ப்பு இருந்தது. முக்கியமாக அவரது பிரதமர் ஆர்.பிரேமதாச, தேசிய பாதுகாப்பு அமைச்சர் லலித் அத்துலத்முதலி ஆகியோர் ராஜிவின் இலங்கை விஜயத்தையே புறக்கணித்தார்கள். ராஜிவ் மீதான கொலை முயற்சியும் கொழும்பில் இடம்பெற்றது. அப்போது விமல் வீரவன்ச தலைமையில் இயங்கிய ஜே.வி.பி. இந்த ஒப்பந்தத்தை தீவிரமாக எதிர்த்து கொலைகளையும், தமிழர் வணிக நிலையங்களை அடித்து நொருக்கி தீமூட்டியும் வந்தது. 

எனினும் வடக்கையும் கிழக்கையும் இணைக்க நடத்தப்படும் சர்வஜன வாக்கெடுப்பு நிச்சயம் தோல்வியடையும் என்ற பூரண நம்பிக்கையில் இந்த ஒப்பந்தத்தில் தாம் கைச்சாத்திட்டதாக ஜே.ஆர்.ஜெயவர்த்தன தமது சுயசரிதையான ஷமென் அன்ட் மெமரீஸ்| (ஆநn யனெ ஆநஅழசநைள) என்ற நூலின் 109ம் பக்கத்தில் குறிப்பிட்டுள்ளார். 'கிழக்கு மாகாணத்தில் சிங்களவரும் முஸ்லிம்களும் இணைந்து அறுபது வீதமாக உள்ளனர். இவர்கள் வடக்கு கிழக்கு இணைப்புக்கு ஆதரவாக வாக்களிக்க மாட்டார்கள். இதனால் சர்வஜன வாக்கெடுப்பு வெற்றி பெறாது" என்று ஜே.ஆர். தமது நூலில் குறிப்பிட்டுள்ளார். 

1987ல் அறுபது வீதமாக இருந்து கிழக்கின் சிங்கள முஸ்லிம் சனத்தொகை அதன் பின்னைய 35 ஆண்டுகளில் இடம்பெற்ற திட்டமிட்ட சிங்கள குடியேற்றங்களால் எழுபது வீதத்தை தாண்டிவிட்டது என்பதையும், 2016ம் ஆண்டு உச்ச நீதிமன்ற தீர்ப்பினால் நிரந்தர இணைப்பு ரத்தாகி விட்டது என்பதையும், இன்று சர்வஜன வாக்கெடுப்பு கோரும் தமிழ் தலைமைகள் கவனத்தில் கொள்ள வேண்டியது அவசியம். 

மறுபுறத்தில், ஒப்பந்தத்தில் கையொப்பமிட்ட பின்னர் புதுடில்லி திரும்பும் வழியில் சென்னை மரீனா கடற்கரையில் மாபெரும் கூட்டம் ஒன்றை ஏற்பாடு செய்த ராஜிவ் காந்தி அதில் உரையாற்றினார். 'தமிழ்நாட்டில் நீங்கள் அனுபவிக்கும் உரிமைகளிலும் பார்க்க கூடுதலானவற்றை இலங்கைவாழ் தமிழர்களுக்கு பெற்றுக் கொடுத்துவிட்டு உங்கள் முன்னால் வந்துள்ளேன்" என்று அவர் தெரிவித்தபோது கடல் அலையை மேவிய கையொலி எழுந்தது. 

நடந்தது என்ன? பதின்மூன்றாம் திருத்தமும் மாகாண சபையும் மெல்லிழையில் ஊசலாடுகின்றன. முன்னர் ஒரு தடவை கூறியது போன்று குரங்கு அப்பம் பங்கிட்ட கதைபோல பதின்மூன்றாம் திருத்தத்தில் கூறப்பட்டவைகளை பிய்த்துப் பிடுங்கும் போக்கில் பொலிஸ் அதிகாரத்தை முழுமையாக இல்லாமற் செய்ய ரணில் நடவடிக்கை எடுத்துள்ளார். 

இலங்கையின் பிரதான சிங்கள கட்சிகள் அனைத்திலும் அமைச்சர் பதவிகளை வகித்து, இன்று எந்தக் கட்சியும் இல்லாது நிற்கும் ஜி.எல்.பீரிஸ் முதன்முறையாக ஓர் உண்மையை சில நாட்களுக்கு முன்னர் வாய் திறந்து கூறியுள்ளார்.  'பதின்மூன்றாவது திருத்தம் என்பது இலங்கையின் அரசியல் அமைப்பில் உள்ளடக்கப்பட்டது. அதனை நடைமுறைப்படுத்த நாடாளுமன்றத்தின் அங்கீகாரம் பெற வேண்டியதில்லை" என்ற அவரது கூற்று ரணிலை அப்பட்டமான பொய்யர் என்று அம்பலப்படுத்தும் அரசியல் நோக்கத்துக்கானதாயினும் சொல்லப்பட்ட விடயம் நூற்றுக்கு நூறு உண்மையானது. 

1978ல் ஜே.ஆர்.ஜெயவர்த்தன ஜனாதிபதியாக இருந்தபோது அமலாக்கப்பட்ட புதிய அரசியலமைப்பு அவர் ஓய்வு பெற்ற 1988க்கு முன்னரான பதினொரு வருடங்களுக்குள் பதினேழு திருத்தங்களைக் கண்டன. பதினெட்டு முதல் இருத்தொன்று வரையான திருத்தங்கள் அதன் பின்னர் நிறைவேற்றப்பட்டவை. இவை அனைத்தும் நாடாளுமன்றத்தில் மூன்றிலிரண்டு பெரும்பான்மையால் நிறைவேற்றப்பட்டு சட்டமாக்கப்பட்டவை. 

எனவே இவைகளை நடைமுறைப்படுத்தும் முழுமையான அதிகாரம் நிறைவேற்று அதிகாரங்களைக் கொண்ட ஜனாதிபதி ரணிலுக்கு உண்டு. அரசியலமைப்பு விதிகளுக்கு உட்பட்ட வகையில் நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்களின் பெரும்பான்மை வாக்குகளால் தெரிவான இவர் அமைச்சரவை நியமனங்கள், அமைச்சரவை மாற்றங்கள், வெளிநாடுகளுடனான ஒப்பந்தங்கள் அனைத்திலும் தமது அதிகாரங்களை பூரணமாக பயன்படுத்தி வருகிறார்.

ஜனநாயக வரம்புக்குட்பட்ட தொழிற்சங்கங்களின் போராட்டங்கள், மாணவர் போராட்டங்கள் போன்றவற்றை பாதுகாப்பு படையின் பலத்தை பயன்படுத்தி முறியடிக்கும் சர்வாதிகார செயற்பாடுகளிலும் ஜனாதிபதி என்ற பதவி வழி வந்த நிறைவேற்று அதிகாரத்தையே பயன்படுத்தி வருகிறார். 

ஆனால், பதின்மூன்றாம் திருத்தத்தை நடைமுறைப்படுத்துவது என்று வரும்போது மட்டும், நாடாளுமன்றமே முடிவெடுக்கும் அதிகாரம் கொண்டது என்றும், தம்மை ஒரு றப்பர் முத்திரை போலவும் காட்டிக் கொள்வது உலுத்தத்தனமான அரசியல். 

கடந்தாண்டு டிசம்பர் மாதத்துக்கு முன்னர் தமிழர் பிரச்சனைக்கு தீர்வு காணப்போவதாக அறிவித்தபோது நாடாளுமன்ற அங்கீகாரம் பற்றி எதுவும் இவர் கூறவில்லை. பெப்ரவரி 4ம் திகதி சுதந்திர தினத்துக்கு முன்னர் தீர்வு காணப்படும் என்று அறிவித்தபோது நாடாளுமன்ற அங்கீகாரம் பற்றி எதுவும் சொல்லவில்லை. தமிழ் அரசியல் கட்சிகளை அழைத்து பேச்சை ஆரம்பித்தபோதும் நாடாளுமன்ற அங்கீகாரம் பற்றி மூச்சு விடவில்லை. 

சகல கட்சிகளையும் இணைத்து பேச்சு நடத்தும்போது திடீரென தாம் அதிகாரமற்றவர் போன்றும், நாடாளுமன்றமே அதியுயர் பீடம் என்பது போலவும் காட்ட வேண்டிய தேவை எவ்வாறு ஏற்பட்டது. 

இந்தியா புறப்படும் முன்னர் இடம்பெற்ற அரசியல் கட்சிகளுடனான பேச்சின்போது பொலிஸ் அதிகார நீக்கம் பற்றிச் சொன்னார். இல்லாத ஒன்றை நீக்கப்போவதாக அவர் சொன்னபோது இருக்கும் அதிகாரங்களுடன் மாகாண சபை தேர்தல்களை நடத்துமாறு சகலரும் கேட்டனர். எதிர்க்கட்சித் தலைவர் சஜித் பிரேமதாசவும் இதில் அடக்கம். ஆனால், மழுப்பல் பதிலளித்துவிட்டு கூட்டத்தை முடித்துக் கொண்டார். 

இந்தியப் பிரதமரை சந்தித்தபோது பிரச்சனைத் தீர்வுக்கான தமது முன்மொழிவை அரசியல் கட்சிகளிடம் சமர்ப்பித்துவிட்டதாகவும், நாடு திரும்பியதும் அவ்விடயம் தொடரும் எனவும் அவரிடம்; தெரிவித்ததாக ஊடகச் செய்திகள் வந்தன. ஆனால், தமிழ்க் கட்சிகளை சந்தித்த கொழும்பிலுள்ள இந்தியத் தூதுவர் பதின்மூன்றாம் திருத்தத்தை முழுமையாக நடைமுறைப்படுத்தவும், மாகாண சபை தேர்தலை விரைவாக நடத்தவும் ரணிலிடம் இந்தியப் பிரதமர் வலியுறுத்தியதாகத் தெரிவித்தார். 

நாடு திரும்பிய ரணில் சகல அரசியல் கட்சிகளிடமும் பதின்மூன்றாம் திருத்தம் தொடர்பான ஆலோசனைகளை இந்த மாதம் பதினைந்தாம் திகதிக்கு முன்னர் சமர்ப்பிக்குமாறும் வேண்டினார். அதற்கிடையில் கடந்த 9ம் திகதி இது தொடர்பான உரை ஒன்றை நாடாளுமன்றத்தில் நிகழ்த்தியபோது நாட்டின் அபிவிருத்திக்கு பதின்மூன்றாம் திருத்த நடைமுறை அவசியமானது என்று பெரும் குண்டொன்றை தூக்கி வீசியதோடு இதற்குத் தேவையான ஆலோசனைகளை அரசியல் கட்சிகளிடம் கேட்டார். 

இவைகளை கூட்டிக் கழித்துப் பார்க்கும்போது, பதின்மூன்றாம் திருத்தம் வெட்டித் தள்ளி சீரழிக்கப்படப் போகிறது அல்லது இதற்குப் பதிலாக இன்னொன்று உப்புச் சப்பில்லாததாக உருவாகப் போகிறது என்பது வெளிச்சமாகத் தெரிகிறது. வழமைபோன்று தேசிய நல்லிணக்கம், அபிவிருத்திக்கான துரித நடவடிக்கைகள் என சர்வதேசத்தை வளைத்துப்போடும் சொல்லாட்சிகளை தமதுரையில் தாராளமாக பயன்படுத்தியுள்ளார். 

அதேசமயம், மாகாண சபைத் தேர்தலுக்கு சட்டம் தயாரிக்கப்படுவது, மாகாண சபைகள் செயற்படும்வரை ஆளுனர்களுக்கு ஆலோசனை வழங்க சபைகள் அமைக்கப்படுவது, மாகாணத் தேர்தல் வாக்களிப்பில் மாவட்ட விகிதாசார முறைமையை நடைமுறைப்படுத்துவது, மாகாண சபைத்தேர்தலில் நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்களை சேர்த்துக் கொள்வது என்பவை இவரது உத்தேச திட்டத்தில் உள்ளன என்பது தெரியவந்துள்ளது.

எல்லாவற்றுக்கும் மேலாக, பதின்மூன்றாம் திருத்தம் நாட்டைப் பிளக்கும் என்ற அறிவிப்பை பௌத்த மகாநாயக்கர்கள் பகிரங்கப்படுத்தி பதின்மூன்றாம் திருத்த சட்டத்தை முழுமையாக நீக்க வேண்டுமென்ற கோரிக்கையையும் முன்வைத்துள்ளனர். இதற்கு ஆதரவான குரல்கள் தெற்கிலிருந்து ஒலிக்க ஆரம்பித்துள்ளன. 

ரணில் எதனை எதிர்பார்த்து காய்களை நகர்த்தினாரோ அது அதுவாக இயங்க ஆரம்பித்துள்ளது. நாட்டின் அபிவிருத்திக்கு பதின்மூன்றாம் திருத்தம் அவசியமென ரணில் கூறியபோது சகல பிரச்சனைகளின் தீர்வுக்கும் இதனையே சர்வரோக நிவாரணியாக அவர் நினைத்ததுபோல கருத இடமளித்தது. ஆனால், சகல பிரச்சனைகளையும் ஒரேயடியாக தீர்த்துக்கட்ட பதின்மூன்றை ரணில் கையில் எடுத்தாரென்பது இப்போது பரகசியமாகியுள்ளது. 

சந்தர்ப்பத்தைப் பார்த்திருந்த சிங்கள பௌத்த மேலாண்மையை, பதின்மூன்றை ஆயுதமாக்கி எழுப்பியுள்ளார் ரணில். இன்னும் எத்தனை கறுப்பு மாதங்களை தமிழர் காணவேண்டும் தீர்வுக்காக!