SHARE

Tuesday, February 02, 2010

நாட்டை பிரிக்க வேண்டும் என்று நாம் ஒருபோதும் கேட்கவில்லை.சம்பந்தன்

1976 வட்டுக்கோட்டைத் தீர்மானம்
நாட்டை பிரிக்க வேண்டும் என்று நாம் ஒருபோதும் கேட்கவில்லை.சம்பந்தன்
நாட்டை பிரிக்க வேண்டும் என்று நாம் ஒருபோதும் கேட்கமாட்டோம். இதனை 1960, 70 களில் தேர்தல் விஞ்ஞாபனத்தில் கூட நாம் வலியுறுத்தியுள்ளோம். பிளவுபடாத இலங்கைக்குள் சகல சமூகங்களும் சம உரிமையுடன் வாழக்கூடியதாக அரசியலமைப்பினூடாக உறுதிப்படுத்த வேண்டும் என்பதே அந்தக்கோரிக்கையாகும்.
அதனையும் மீறி நாட்டை பிரிக்கவேண்டுமென்ற கோஷத்துடன் யாராவது தமிழ் பேசும் மக்களிடம் ஆணை கேட்டுவந்தால் அவர்களை தமிழ் மக்கள் முற்றாக நிராகரிக்க வேண்டுமென நாம் அன்றே தெரிவித்திருக்கின்றோம்.இந்த நாட்டில் சிங்கள மக்களோடு தமிழ், முஸ்லிம் மக்களும் சம உரிமையுடன் தலை நிமிர்ந்து வாழும் விதத்தில் ஒரு காத்திரமான தீர்வு காணப்படவேண்டும். அவ்வாறான சூழ்நிலையைத்தான் எமது மக்கள் எதிர்பார்க்கின்றனர்.

மேலும்

AFGHANISTAN: LONDON CONFERENCE 2010 A STRATEGIC FAILURE

Paper no. 3643 02-Feb-2010
AFGHANISTAN: LONDON CONFERENCE 2010 A STRATEGIC FAILURE
By Dr. Subhash Kapila
Introductory Observations
Afghanistan, the hapless Muslim nation, brutalized for a decade by the medieval fundamentalist Islamic regime of the Taliban which was superimposed by Pakistan, is inextricably enmeshed in the conflicting strategic interests of the United States, Pakistan, Saudi Arabia and China.

The London Conference held on January 28, 2010 on Afghanistan flaunted by the United Kingdom as finding a ‘new roadmap’ for peace and stability in Afghanistan is foredoomed to failure as it has significantly deviated from US original war aims which prompted its military intervention in Afghanistan post-9/11. .................... ........................................ >>>
Concluding Observations
The United States military intervention in Afghanistan in December 2001 took place with the strategic aims of liquidating the Al Qaeda and Taliban from Afghanistan post-9/11. This strategic aim was reiterated by President Obama as late as March 2009 in the Af-Pak Strategy Blueprint.



In January 2010 the prime US strategic aims still remain unachieved. They stand unachieved primarily because US military planners have been reluctant to ‘Surgically Disconnect” Pakistan from interferences in Afghanistan’s stability – a fact now acknowledged growingly in US policy making circles.

If after such an acknowledgement at the highest US military levels, the United States becomes a partner to the diabolical British- Pakistan joint plan to rehabilitate the Taliban in power-sharing in Kabul which would lead to an eventual Taliban regime in Afghanistan, then the United States strategic vision on Afghanistan even after a decade of military involvement there, can at best be termed as strategically myopic.

Saudi Arabia and Pakistan have been the major instigators of Afghanistan’s instability historically. Both were instrumental in the installation of Al Qaeda and Taliban in Afghanistan. How can then in United States perceptions can they now emerge as saviors of Afghanistan?

The London Conference 2010 Roadmap on Afghanistan is doomed to strategic failure due to the seeds of failure inherent in its misplaced strategic vision on Pakistan’s strategic utility to the West and the West’s willingness to accommodate the Taliban in power-sharing in Kabul at Pakistan’s behest.
(The author is an International Relations and Strategic Affairs analyst. He is the Consultant, Strategic Affairs with South Asia Analysis Group. Email: drsubhashkapila.007@gmail.com)
More

America’s “Just War” against Afghanistan: Women’s Rights “Before” and “After” America’s Destructive Wars

  America’s “Just War” against Afghanistan: Women’s Rights “Before” and “After” America’s Destructive Wars The CIA Sponsored Islamic Insurge...