சமரன்: கழகம்: லாரி உரிமையாளர்கள் போராட்டம் வெல்க!

சமரன்: கழகம்: லாரி உரிமையாளர்கள் போராட்டம் வெல்க!: லாரி உரிமையாளர்கள் போராட்டம் வெல்க!   • மத்திய மாநில அரசுகளே!   பெட்ரோல், டீசல், விலை உயர்வுக்குக் காரணமான வாட், ஜி.எஸ்.டி வரி வித...

``அரபாத் இல்லாத பாலஸ்தீனம், பிரபா - மாத்தையா இல்லாத ஈழம்``!

Trinco oil tanks to be leased out to India

After deliberations involving President Maithripala Sirisena and Indian High Commissioner Taranjith Singh Sandhu, the government has decided to lease out the Trincomalee Oil Tank Farm for development jointly with India, a Minister said yesterday.

In the lower farm, there are 14 tanks currently being used by Lanka Indian Oil Company (LIOC). However, there are 84 tanks in the Upper Tank Farm that are not being used at the moment.

Petroleum and Petroleum Gas Minister Chandima Weerakkody told the Daily Mirror that ten of these tanks would be retained by the Ceylon Petroleum Corporation (CPC), and the rest would be developed jointly with LIOC under a joint venture.

He said the government decided on this after a series of meetings involving President Sirisena, Prime Minister Ranil Wickremesinghe , the Indian High Commissioner and him.

The initial move was to hand over all the tanks to the Indian authorities. However, the Minister said President insisted that at least ten tanks should be vested with the Sri Lankan side.

(Kelum Bandara)

See more at: http://www.dailymirror.lk/article/Trinco-oil-tanks-to-be-leased-out-to-India-126944.html#sthash.bPBbja11.dpuf

US came close to clash with Russia -Medvedev

Russian Prime Minister Dmitry Medvedev

----------------
US strikes on Syria came close to clash with Russia -Medvedev

U.S. cruise missile strikes on a Syrian air base were one step away from clashing with the Russian military, Russian Prime Minister Dmitry Medvedev charged on Friday, underscoring the risks in U.S. President Donald Trump's first major foray into the Syrian civil war.

U.S. officials informed Russian forces ahead of the strikes, which were intended to punish the Syrian government for what they said was a chemical weapons attack, and avoided hitting Russian personnel.

In the biggest foreign policy decision of his presidency, Trump ordered a step his predecessor Barack Obama never took: targeting the Syrian military. Washington says Syrian government forces carried out a poison gas attack in northern Syria this week that killed at least 70 people.

The U.S. action catapulted Washington into confrontation with Russia, which has military advisers on the ground aiding its ally, President Bashar al-Assad.

Satellite imagery suggests the Shayrat air base that was struck by dozens of U.S. missiles is home to Russian special forces and military helicopters, part of the Kremlin's effort to help the Syrian government fight Islamic State and other militant groups.

Medvedev, on social media, said the strikes were illegal and had been "one step away from military clashes with Russia."

Trump has frequently called for improved relations with Russia which were strained under Obama, but the U.S. president said action had to be taken against Assad.

"Years of previous attempts at changing Assad’s behavior have all failed and failed very dramatically," Trump said as he announced the attack from his Florida resort, Mar-a-Lago, where he was meeting Chinese President Xi Jinping.

"Even beautiful babies were cruelly murdered in this very barbaric attack," he said, adding: "No child of God should ever suffer such horror."

Assad's office said Damascus would respond by striking its enemies harder.

The United Nations Security Council was to meet on Friday to discuss the U.S. cruise missile strikes, diplomats said. The meeting of the 15-member council will be public.

U.S. officials said the strike was a "one-off" intended to deter future chemical weapons attacks, and not an expansion of the U.S. role in the Syria war.

Tomahawk missiles fired from the USS Porter and USS Ross struck the airstrip, aircraft and fuel stations on the air base, which the Pentagon says was used to store chemical weapons.

President Donald Trump speaks at Mar-a-Lago after the U.S. fired a barrage of cruise missiles into Syria Thursday night.© AP Photo/Alex Brandon President Donald Trump speaks at Mar-a-Lago after the U.S. fired a barrage of cruise missiles into Syria Thursday night.  The swift action is likely to be interpreted as a signal to Russia, as well as to countries such as North Korea, China and Iran where Trump has faced foreign policy tests early in his presidency, that he is willing to use force.

The strikes could cheer Assad's enemies, after months when Western powers appeared to grow increasingly resigned to his staying in power. But opposition figures said an isolated assault was far from the decisive intervention they have long sought.

The Syrian government and Moscow have denied that Syrian forces were behind the gas attack, but Western countries have dismissed their explanation that chemicals leaked from a rebel weapons depot after an air strike as not credible.

The Syrian army said the U.S. attack killed six people and called it "blatant aggression" which made the United States a partner of "terrorist groups" including Islamic State. There was no independent confirmation of civilian casualties.

RAISING STAKES IN THE SKIES

"President Putin views the U.S. strikes on Syria as aggression against a sovereign state in violation of the norms of international law and on a made-up up pretext," said a Kremlin statement. "This step by Washington will inflict major damage on U.S.-Russia ties."

Moscow suspended communication with U.S. forces designed to stop planes colliding over Syria.
A Russian frigate carrying cruise missiles sailed through the Bosphorus Strait into the Mediterranean Sea, although there was no indication it was directly in response to U.S. action.

Several Western allies of the United States described the U.S. strikes as a proportionate response to Assad's suspected use of poison gas.

Iran, Assad's other main ally, denounced it.

Washington has long backed rebels fighting against Assad in a multi-sided civil war that has killed more than 400,000 people and driven half of Syrians from their homes since 2011.

The United States has been conducting air strikes against Islamic State militants who control territory in eastern and northern Syria, and a small number of U.S. troops are on the ground assisting anti-Islamic State militias.

Russia joined the war on Assad's behalf in 2015, action that decisively turned the momentum of the conflict in the Syrian government's favor. Although they support opposing sides in the war between Assad and rebels, Washington and Moscow both say they share a single main enemy, Islamic State.
Tuesday's attack was the first time since 2013 that Syria was accused of using sarin, a banned nerve agent it was meant to have given up under a Russian-brokered, U.N.-enforced deal that persuaded Obama to call off air strikes four years ago.

Video depicted limp bodies and children choking while rescuers tried to wash off the poison gas. Russian state television blamed rebels and did not show footage of victims.

(Additional reporting by Phil Stewart, Idrees Ali, Yara Bayoumy, Jonathan Landay, John Walcott, Lesley Wroughton, Patricia Zengerle, Roberta Rampton, David Brunnstrom and Matt Spetalnick in Washington, Megan Davies in New York and Jack Stubbs in Moscow; Writing by Peter Graff and Alistair Bell; Editing by Peter Millership and Giles Elgood)

Source:Routers
 

ENB Free KT Now Posters

Genocidal Colombo sentences 60-year-old Tamil activist to 20 years in prison

சமரன்: தமிழக விவசாயிகளின் டெல்கிப் போராட்டம் வெல்க!

சமரன்: தமிழக விவசாயிகளின் டெல்கிப் போராட்டம் வெல்க!: தமிழக விவசாயிகளின் டெல்கிப் போராட்டம் வெல்க! புதுடெல்லியில் ஜந்தர் மந்தர் பகுதியில் கடந்த 26-03-2017 முதல் 21 நாட்களாக (04 -04-2017), விவ...

சிங்களக் குடியேற்றத்தால் தனித்துவத்தை இழக்கும் ஈழத் தமிழர்கள்

குடியேற்றத்தால் தனித்துவத்தை இழக்கப்போகும் தமிழர்கள்

முல்லைத்­தீவு மாவட்­டத்­தி­லுள்ள நாயா­றுப் பகு­தி­யில் பெரி­ய­ள­வி­லான சிங்­க­ளக் குடி­யேற்­றத்தை ஏற்­ப­டுத்­து­வ­தற்­கான நட­வ­டிக்­கை­கள் முழு­வீச்­சில் இடம்­பெற்று வரு­வ­தாக முல்­லைத்­தீவு மாவட்­டத்­தைப் பிர­தி­நி­தித்­து­வம் செய்­கின்ற வடக்கு மாகாண சபை உறுப்­பி­னர் ஒரு­வர் தெரி­வித்­துள்­ளார்.

நாட்­டின் எந்­தப் பாகத்­தி­லும் வசிப்­ப­தற்கு இலங்­கைக் குடி­ம­கன் ஒரு­வ­னுக்கு உரிமை உண்டு. இதை எவ­ரும் தடுத்து நிறுத்­தி­விட முடி­யாது. ஆனால்  ஓர் இனத்­த­வர் வாழு­கின்ற பகு­தி­யில் அவர்­க­ளுக்­குச் சொந்­த­மான காணி­களை அடாத்­தா­கப் பிடித்­து­வைத்து வேறொரு இனத்­த­வ­ரைக் குடி­யேற்­று­வதை ஏற்­றுக்­கொள்ள முடி­யாது. காணி அதி­கா­ரங்­கள்  கொழும்பு அர­சி­டமே உள்­ளது என்­ப­தற்­காக எதை­யும் செய்­து­விட முடி­யாது.

அண்டை நாடான இந்­தி­யா­வில் மாகாண அர­சு­க­ளுக்­குப் பொலிஸ், காணி அதி­கா­ரங்­கள் வழங்­கப்­பட்­டுள்­ளன. காணி அதி­கா­ரத்­தின் மூல­மாக சட்­ட­வி­ரோ­தக் குடி­யேற்­றங்­க ளைத் தடுப்­ப­தற்கு அங்­குள்ள மாகாண அர­சு­க­ளால் முடி­கின்­றது. ஆனால் இலங்­கை­யில் அது முடி­வ­தில்லை. இத­னால் சட்ட விரோ­த­மாக இடம்­பெ­று­கின்ற குடி­யேற்­றத் திட்­டங்களை  மாகாண அர­சு­க­ளால் தடுக்க முடி­வ­தில்லை.

முல்­லைத்­தீவு நாயாறுப் பகு­தி­யில் இடம்­பெ­று­கின்ற குடி­யேற்­றத்திட்ட நட­வ­டிக்­கை­களை ஆரம்­பத்­தி­லேயே தடுக்­காது விட்­டால் காலப்­போக்­கில் இது­வொரு பெரும் பிரச்­சி­னை­யாக மாறி­வி­டும்.

முல்­லைத்­தீவு மாவட்­டத்­தில் ஏற்­க­னவே வெலி­ஓயா என்ற சிங்­க­ளப் பெய­ரி­லான மிகப் பெரிய குடி­யேற்­றத்­திட்­ட­மொன்று உரு­வாக்­கப்­பட்­டுள்­ளது. தமி­ழர்­க­ளின் பாரம்­ப­ரிய  பிர­தே­சங்­க­ளான வடக்­கை­யும், கிழக்­கை­யும்  துண்­டித்து விடு ­கின்­ற­தொரு நட­வ­டிக்­கை­யா­கவே முல்­லைத்­தீ­வி­லி­ருந்து திரு­கோ­ண­ ம­லைக்­குச் செல்­லும் முக்­கிய பகு­தி­யைத் துண்­டாடி இந்­தக் குடி­ யேற்­றத்­திட்­டம் அமைக்­கப்­பட்­டுள்­ளது. இத­னால் வடக்­கி­லி­ருந்து கிழக்கு மாகா­ணத்­துக்­குப் பாது­காப்­பான பிர­யா­ணத்தை மேற்­கொள்ள முடி­யாத நிலை­யில் தமிழ் மக்­கள் இன்­னல்­களை எதிர்­கொண்டு வரு­கின்­ற­னர்.

தமி­ழர்­கள் பூர்­வீ­க­மாக வாழ்ந்த பல இடங்­கள் இன்று கைந­ழு­விப் போன நிலை­யில் காணப்­ப­டு­கின்­றன. தென்­ன­ம­ர­வாடி, பத­வியா, கொக்­கி­ளாய், மண­லாறு ஆகிய இவற்­றுள் சில­வா­கும்.

இன்று நாயா­ றும் பறி­போ­கும் நிலை­யில் காணப்­ப­டு­கின்­றது. இவ்­வாறு தமி­ழர்­க­ளின் பூர்­வீ­க­மான நிலங்­கள் கண்­ணெ­திரே பறி­போ­வதை வேடிக்கை பார்த்­துக் கொண்­டி­ருக்­கவே எம்­மால்
முடி­கின்­றது. தமிழ் அர­சி­யல்­வா­தி­கள் கூட எது­வுமே செய்ய முடி ­யாத நிலை­யில் கைக­ளைக் கட்­டிக் கொண்டு நிற்­கின்­ற­னர்.

நாடு சுதந்­தி­ரம் அடைந்­த­வு­டன் நாட்­டின் முத­லா­வது தலைமை அமைச்சரான டி.எஸ்.சேன­நா­யக்க கிழக்கு மாகா­ணத்­தில் மிகப் பெரி­ய­தொரு சிங்­க­ளக் குடி­யேற்­றத் திட்­டத்தை ஏற்­ப­டுத்­தி­னார். கிழக்கு மாகா­ணத்­தி­லுள்ள வள­மான பிர­தே­சங்­க­ளில்  காலூன்­று­வ­தும் தமி­ழர்­களை அங்கு சிறு­பான்­மையின­ராக மாற்­று­வ­துமே இந்­தக் குடி­யேற்­றத் திட்­டத்­தின் நோக்­க­மா­கும்.  இது எதிர்­பார்த்­த­ப­டியே நிறை­வேறி வரு­வ­தைக் காண­மு­டி­கின் றது.

வடக்­கைப் பொறுத்­த­வ­ரை­யில் முல்­லைத்­தீவு, வவு­னியா மாவட்­டங்­க­ளின் எல்­லைக் கிரா­மங்­கள் சிங்­க­ளக் குடி­யேற்­றங்­க­ளால் பெரி­தும் பாதிக்­கப்­பட்­டுள்­ளன. அங்­கி­ருந்து பரம்­ப­ரை­யாக வாழ்ந்த தமிழ் மக்­கள் விரட்­டி­ய­டிக்­கப்­பட்­டுள்­ளனர்.

முல்­லைத்­தீவு மாவட்­டம் காட்டு வளத்­தை­யும், கடல் வளத்­தை­யும் , செழிப்­பான மண் வளத்­தை­யும் தன்­ன­கத்தே கொண்­டுள்­ளது. அத்­து­டன் கற்­பா­றை­க­ளும்  நிறை­யவே காணப்­ப­டு­கின்­றது.

அது­மட்­டு­மல்­லாது ஆற்று மண­லும் நிறை­யவே கிடைக்­கின்­றன. விடு­த­லைப்­பு­லி ­கள் இருந்த வரை­யில் இயற்கை வளங்­கள் யாவும் பேணிப் பாது­காக்­கப்­பட்­டன. ஆனால் போர் ஓய்ந்­த­தன் பின்­னர் நிலமை தலை­கீ­ழாக மாறி­விட்­டது. வெளி­யி­டங்­க­ளைச் சேர்ந்­த­வர்­க­ளால் காட்டு வளங்­கள் வகை தொகை­யின்றி அழிக்­கப்­பட்டு எடுத்­துச் செல்­லப்­ப­டு­கின்­றன. கற்­பா­றை­கள் வெடி­வைத்­துத் தகர்க்­கப்­பட்டு கருங்­கல் சல்­லி­க­ளாக விற்­கப்­ப­டு­கின்­றன.

இங்கு முகா­மிட்­டி­ருக்­கும் வெளி மாவட்­டங்­க­ளைச் சேர்ந்­த­வர்­கள் பெரு­ம­ள­வில் மணலை அகழ்ந்து வெளி­யி­டங்­க­ளுக்கு எடுத்­துச் செல்­கின்­ற­னர். ஆனால் உள்­ளூ­ரில் வீட்­டுத் திட்­டங்­க­ளுக்­குள் உள்­வாங்­கப்­பட்ட மக்­கள் தமது தேவைக்­கு­ரிய மண­லைப் பெறு­வ­தில் பெரும் சிர­மங்­களை  எதிர்­கொள்­கின்­ற­னர்.

வெளி­யூர் (சிங்கள*)மீன­வர்­கள் இங்கு நிரந்­த­ர­மா­கவே தங்கி நின்று  மீன்­பிடித்­தொ­ழி­லில் ஈடு­பட்டு வரு­வ­தால் உள்­ளூர்  மீன­வர்­கள் பெரி­தும் பாதிக்­கப்­ப­டு­கின்­ற­னர்.

இவ்­வாறு முல்­லைத்­தீவு மாவட்­டத்­தில் வாழ்­கின்ற தமிழ் மக்­கள் எல்லா வகை­யி­லும் பாதிப்­புக்­களை எதிர்­கொண்டு வரு­கின்­ற­னர்.

இதே­வேளை திட்­ட­மி­டப்­பட்ட சிங்­க­ளக் குடி­யேற்­றங்­கள் இன ­வி­கி­தா­சா­ரத்­தில் பெரும் பாதிப்­புக்­களை ஏற்­ப­டுத்­தி­வி­டப்­போ­கின்­றது. நாடா­ளு­மன்­றம், மாகா­ண­சபை, பிர­தேச சபை ஆகி­ய­வற்­றுக்­குப் பிர­தி­ நி­தி­க­ளைத் தெரிவு செய்­யும் போது தமி­ழர் தரப்­பின் விகி­தா­சா­ரம் குறை­வ­டைய நேரிட்­டு­வி­டும். இதை­விட வேலை­வாய்ப்பு, பல்­க­லைக்­க­ழக அனு­மதி ஆகி­ய­வற்­றி­லும் பாதிப்பு ஏற்­பட்­டு­வி­டும்.

இலங்­கை­யில் மொத்­த­மாக ஒன்­பது மாகா­ணங்­கள் உள்­ளன. இதில்  வடக்கு  மற்­றும் கிழக்கு மாகா­ணங்­க­ளி­லேயே தமி­ழர்­கள் செறிந்து வாழ்­கின்­ற­னர். ஏனைய ஏழு மாவட்டங்­க­ளி­லும் பெரும்­பான்­மை­யின மக்­கள் வாழ்ந்து வரு­கின்­ற­னர். இந்த நிலை­யில் வடக்­குக் கிழக்­கில் குடி­யேற்­றங்­களை ஏற்­ப­டுத்­து­வ­தன் நோக்­கம் எந்த வகை­யி­லும்   ஏற்­றுக் கொள்­ளத்­தக்­க­தல்ல.

இஸ்­ரே­லும் பாலஸ்­தீ­னத்­தில் இவ்­வாறு தான் நடந்து கொள்­கின்­றது. இத­னால் பாலஸ்­தீன மக்­க­ளின் எதிர்­கா­லம் இருள் சூழ்ந்து காணப்­ப­டு­கின்­றது. இவ்­வா­றா­ன­தொரு நிலை இங்­கும் ஏற்­ப­டப் போகின்­றது என்­ப­து­தான் யதார்த்­தம்.

நன்றி: சேரலாதன் உதயன்      * சேர்க்கை ENB

====================================================
பிற்குறிப்பு:

ஈழத்தில் சிங்களக் குடியேற்றம் தொடர்பான சில தகவல்களையும் அதன் விளைவுகளையும் சரியாகவே சுட்டிக்காட்டிய இச் செய்திக் குறிப்பாளர், தீர்வு என்று வருகின்ற போது அதிகாரப் பகிர்வு சகதிக்குள் வீழ்ந்து விடுகின்றார்.

குடியேற்றப் பிரச்சனை விவசாயப் பிரச்சனை, தேசிய இனப் பிரச்சனை,இதனை அதிகாரப் பரவல் மூலம் தீர்க்க முடியாது,சுய நிர்ணய உரிமை,பிரிவினை,பொது வாக்கெடுப்பு வழியில் தான் தீர்க்க முடியும்.சுபா
 

போர்க்குற்றச் சிங்களமே ஈழப்போராளி தேவதாசனை விடுதலை செய்!

தேவதாசன் குறித்து ஒரு பதிவு:

2000 ஆம் ஆண்டுகளின் ஆரம்பங்களிலேயே "சலனச்சித்திரம்" என்னும் சினிமா இயக்கத்தை ஆரம்பித்து சினிமா மீது காதல் கொண்டு அலைந்து கொண்டிருந்த பல தமிழ், முஸ்லிம் இளைஞர்களுக்கு சினிமாவைக் கற்பித்து அவர்களுக்கு ஒரு வழிகாட்டியாகவும் விளங்கிய தேவதாசன் அவர்கள் கோட்டை புகையிரத நிலையக் குண்டுத் தாக்குதலுக்கு உதவியதாக 2009ம் கொழும்பில் வைத்து கைது செய்யப்பட்டார். விசாரணை இன்றி ஏழு வருடங்களுக்கு மேலாக சிறையில் வைக்கப்பட்ட அவர் சிறைக்குள்ளிருந்து தனக்காகத் தானே போராடியதன் விளைவாக அவருடைய வழக்கு விசாரணைக்கு வந்தது.

தீர்ப்பு:

20 வருடகால சிறைத் தண்டனை.

நான் 9 ம் வகுப்பு படிக்கிற காலத்தில் முதன் முதலாக தேவதாசன் அவர்களை பார்க்க கிடைத்தது. "தமிழீழ மக்கள் புரட்சி பேரவை" என்னும் தீவிர இடதுசாரி இயக்கத்தை ஆரம்பித்து என் போன்ற இளைஞர்கள் (மனித உரிமைவாதிகளின் மொழியில் "சிறுவர்கள்") மத்தியில் அரசியல் வகுப்புகள் எடுத்து கொண்டிருந்தார் - கூடுதலாக வரமராட்சிப் பிரதேசத்தில்.

புலோலியில் ஒரு வீட்டில் இரகசியமாக நடந்த அவருடைய ஒரு அரசியல் வகுப்பில் நானும் பங்குபற்றினேன். அப்போ ஹாட்லி கல்லூரியில் எனக்கு சீனியராக இருந்த சில மாணவர்கள் இந்த இரகசிய அரசியல் வகுப்பை ஏற்பாடு செய்திருந்தனர்.

நிறைய மாணவ, மாணவிகள் கடிதம் எழுதி வைத்துவிட்டு இயக்கங்களுக்கு ஓடிக் கொண்டிருந்த சீசன் அது. புலிகளை தவிர ஏனைய பெரிய இயக்கங்கள் அனைத்தும் சிறுவர்களை ஆயுதப் பயிற்சிக்காக
அள்ளுகொள்ளையாக அள்ளிக் கொண்டிருந்தார்கள். எந்த அரசியல் விழிப்புணர்வும் இல்லாமல் மாணவர்கள்/சிறுவர்கள் இயக்கங்களுக்கு அவ்வாறு ஓடுவதை ஓரளவு குறைத்தது தேவதாசன் போன்றவர்களின் அரசியல் வகுப்புகள்.

அதன் பின்னர், 18 வருடங்கள் கழித்து அவரை நான் கொழும்பில் 2001ம் ஆண்டு சந்தித்தேன். அதே கம்பீரம். அதே உறுதியான பேச்சு. அதே இலட்சிய மனம். ஆனால் துறை மட்டும் மாறியிருந்தது.
ஆம்....
அப்போது அவரும் என்னை போன்றே ஒரு சினிமா செயற்பாட்டாளனாக மாறியிருந்தார்.
ஆனால் அவர் என்னை விடவும் "மொக்கு தனமாக" இருந்தார்.

ஆம், சில ஆளுமைகள் அவ்வாறுதான் படைக்கப்படுகிறார்கள். அவர்களால் "பொதுவேலை" செய்யாமல் இருக்க முடியாது. பொது வேலைக்காக எந்த உச்ச ஆபத்தையும் எதிர் கொள்ளவும் தயங்க மாட்டார்கள்
அத்தகையவர்கள்.

தேவதாசன் அவர்களின் பின்னால் பெரும் இளைஞர் பட்டாளம் ஒன்று யாப்பாணத்திலும், வவுனியாவிலும், கொழும்பிலும் இயங்கிக் கொண்டிருந்தது. அடிப்படை சினிமா அறிவு ஏதும் இல்லாமல் சினிமா செய்ய வெளிக்கிட்ட பல ஆண்களுக்கும், பெண்களுக்கும் தன்னால்
 முடிந்தளவு அடிப்படை சினிமா அறிவை வழங்கிக் கொண்டிருந்தார்.

பின்னர் தன் சொந்த பிரயத்தனத்தின் ஊடாக "இலங்கை திரைப்படக் கூட்டுத்தாபனத்தின்" பணிப்பாளர் சபையில் அங்கத்தவரானார். அவருடைய முயற்சியில் உருவானதுதான் இலங்கை திரைப்படக்
கூட்டுத்தாபனத்தின் "தமிழ் பிரிவு".
உண்மையில் இலங்கை திரைப்படக் கூட்டுத்தாபனம் என ஒன்று உள்ளது, என எம்மவர் பலருக்கு அறிமுகம் செய்தவரே அவர்தான்.

என்னுடைய சினிமா செயற்பாட்டுக்கும் தேவதாசன் அவர்களின் சினிமா செயற்பாட்டுக்கும், சினிமா பற்றிய புரிதலுக்கும் கூட பாரிய வேறுபாடுகளும், முரண்பாடுகளும் இருந்தன.

ஆனால் தமிழ் பேசும் இளைஞர்கள் மத்தியில் சினிமா செய்வதற்கான தைரியத்தை கொடுத்ததில் தேவதாசன் அவர்களுக்கு பெரும் பங்குண்டு. அதற்காக அவர் இழந்தது பல. அதற்கான அவரது உழைப்பையும் அர்ப்பணிப்பையும் நாம் மறந்துவிட முடியாது.

பாரிய போர்க்குற்றங்களில் ஈடுபட்டவர்கள் எல்லாம் "குற்றவாளிகள் அல்ல" என தீர்ப்பு வழங்கப்பட்டு விடுதலை செய்யப்பட்டுக் கொண்டிருக்கின்றனர்.

சந்தர்ப்பவசமாக "பயங்கரவாத" செயற்பாடுகளுடன் தொடர்புபடுத்தப்பட்ட தேவதாசன் போன்ற சமூகச் செயற்பாட்டாளர்கள், கலைஞர்களுக்கு...

20 வருட கடும் சிறைத் தண்டனை.

"அவர்களும் எம்மை கொன்றார்கள், நாங்களும் அவர்களைக் கொன்றோம். கணக்குச் சரியாப் போச்சிது. நடந்ததை மறப்போம்" என பேரினவாத பயங்கரவாதத்தையும், தமிழர் விடுதலைக்கான ஆயுத
போராட்டத்தையும் சமப்படுத்திக் கொண்டிருக்கும் சனநாயகவாதிகளும் சரி.... மனித நேய சக்திகளும் சரி....
இன்று சினிமா "ஜாம்பவன்களாக, நட்சத்திரங்களாக, பிரபல்யங்களாக..." வர துடித்துக் கொண்டிருக்கும் ஈழம் சினிமா கலைஞர்களும் சரி....
யாருக்கும் தோன்றவில்லை...
இந்த அநியாயத்தை தட்டிக் கேட்க,
நீதிக்காக குரல் கொடுக்க...

நாம், "நாமுண்டு நம் நலமுண்டு" என இப்படியே இருப்போமாயின் நம்மையும் இந்த உலகம் இலகுவில் மறந்து விடும்.

நன்றி:ஞானா

The rise and fracture of the European Union

 

The rise and fracture of the European Union

We examine the history of the European Union and ask if it can withstand the challenges posed by populism.

29 Mar 2017 10:03 GMT | 

A plenary session in the European Parliament after the vote to decide whether to lift the EU parliamentary immunity of French far-right presidential candidate Marine Le Pen [Yves Herman/Reuters]

Europe is in the throes of a far-right populist resurgence, threatening mainstream politics and the very idea of European integration.

Nationalism is playing a key part in elections across the continent, while Europe waits to see how far the far right has come, and how far the European Union has left to go.

"To understand Europe and where we are today in terms of European integration and some of the phenomena we're seeing in the contemporary period, we do have to go back to that Europe that no longer exists, the post-World War II Europe," says Alina Polyakova, the director of research on Europe and Eurasia at the Atlantic Council.

INTERACTIVE: The making and breaking of Europe

 

In 1945, at the end of World War II, the continent had been divided by nationalism and devastated by war. But it was also ready for a new beginning. 

 

At a meeting in the Crimean resort of Yalta, US President Franklin Roosevelt, British Prime Minister Winston Churchill and Soviet Premier Joseph Stalin marked out a joint plan for a liberated Europe.

It set in place spheres of influence for Soviet and Western interests, and would lead to the creation of East and West Germany.

 

"Europe was left completely economically dilapidated, struggling, and at that time, you know, if we think of where is the starting point for what we now call the European Union, in many ways it was the Marshall Plan," Polyakova says.

 

The 1948 Marshall Plan distributed $13bn of US aid across ravaged western Europe.

Sanctioned by President Harry S. Truman and led by his secretary of state, George Marshall, the plan had at its heart the aim of a united Europe.

 

"They want to see a united Europe because they think that will attract some of the eastern satellite states away from the Russians. Essentially, it's about making western Europe in America's own image and selling America to the Europeans. This is cultural imperialism," explains Richard Aldrich, a professor of international security at the University of Warwick.

Ideological struggle  

In May 1950, two years after the Marshall Plan had been put into effect, France's Foreign Minister Robert Schuman laid bare the vision of European unity.

 

"Europe will not be made all at once, or according to a single plan. It will be built through concrete achievements which first create a de facto solidarity," Schuman declared.  

 

A federal Europe would consolidate what the North Atlantic Treaty Organisation, NATO, had been set up to do: keep Soviet power in check.

 

By 1955, just weeks after West Germany entered NATO, the Soviet Union formalised the Warsaw Pact - drawing in nations from central and eastern Europe in a common counter-purpose: challenging Western domination.

 

Europe was once more the centre of ideological struggle.

 

"The European continent becomes a battleground between Anglo-American influence that's trying to uphold and expand liberal democracy, versus Soviet communism, which is really tied up with anti-fascism," Matthew Goodwin, a professor at the Royal Institute of International Affairs, explains. 

By the late 1950s, the division of Europe into two ideological blocs was a political, economic and cultural reality.

 

The Treaty of Rome transformed the six nations of the European Coal and Steel Community into the European Economic Community. And by August 1961, the "Iron Curtain" that symbolically divided Europe in two was made real with the building of the Berlin Wall.

 

Eastern Europe was closing itself off from the West. But at that same time, the West was opening up to the rest of the world.

A boom 

Europe was experiencing an unprecedented boom, while keeping Britain out of its increasingly wealthy club. 

 

The European Economic Community was absorbing foreign workers, initially from southern Europe, but by the late 1950s and 1960s from countries such as Turkey and Morocco, and, in the case of Britain, from the Commonwealth.

 

At the beginning of 1973, after nearly three decades of looking in from the outside, Britain, along with Ireland and Denmark, finally joined the European Economic Community. The EEC had grown to nine member states.

 

But later that same year, a hike in the price of crude oil by the multinational oil cartel OPEC sparked an economic crisis that was part of a wider downturn in European fortunes. It would leave the so-called "guest workers" with no work and no thought of going back to where they had come from.

"It was clear that the guest workers weren't going home, and it was only when they increasingly moved out of those kind of factory-owned apartments and into mostly white working-class areas, that it became an issue because only then did it become clear that they were here to stay, and they were going to be part of society," explains Cas Mudde, the author of the Ideology of the Extreme Right.

Foreign guest workers had now become visible local fixtures. In France, this shift stirred an anti-immigrant reaction and brought disparate sections of the far right under the leadership of one man, Jean-Marie Le Pen.

 

"I had the feeling that France was losing its territory," he told Al Jazeera in an exclusive interview. "And that as a consequence of these failures she would know other hardships .... So from that moment on I conducted a political campaign of 'resurgence', if you will."

 

This self-proclaimed "resurgence" of far-right sentiment wouldn't be confined to French soil. But just as the far right looked to take advantage of anti-immigrant sentiment and economic uncertainty, their ideas would achieve a victory, but leave their parties at a loss.

 

Populism 

 

Far-right parties were emerging as a political reality, while the European Economic Community was enlarging to include Spain, Portugal and Greece. The 1980s drew to a close with increasing western European unity.

 

But the East would experience a seismic contraction.

 

President Mikhail Gorbachev's perestroika reforms failed to save the Soviet Union from collapse. The West had won the ideological war, and the fall of the Berlin Wall would symbolise the end of the 20th century's "grand narrative".

 

The end days of communism had brought uncertainty and opportunity to Europe. Still coming to terms with the war in Yugoslavia that had seen the rise of ethno-nationalism and the disintegration of the Balkan state, leaving more than two million refugees in its wake, western Europe pressed ahead with its most ambitious plan for greater integration. It would be signed into effect in 1992 in the Dutch city of Maastricht.

 

As well as paving the way for a common currency - the euro - the Maastricht Treaty made the 12 member states beholden to shared economic, social and security policies. The political and economic strings of Europe were being pulled from the EU headquarters in Brussels.

 

The gap between governance and the governed was getting ever greater. In 1999, the European common currency - the euro - was finally launched.

But not everyone was happy with this.

 

The True Finns in Finland, the Sweden Democrats and the Danish People's Party were all, to some degree, vehicles for anti-EU sentiment, France's Front National refocused its own nationalist manifesto against the supra-national union, while in Britain, the UK Independence Party would begin to campaign to get Britain out of Europe.

 

In 2008, the financial meltdown, which had begun with a credit crisis in the US, would be a catalyst for political and social unrest across Europe and would give the far right a chance to rush in where the mainstream feared to tread.

 

In Greece, the simmering financial crisis boiled over into street violence. The Greek Prime Minister, George Papandreou, committed to a 110bn euro, ($119bn) bailout by the troika of the European Commission, the European Central Bank and the International Monetary Fund.

 

In return, Greece would be required to make drastic cuts to its public spending, reduce its budget deficit and liberalise its markets.

 

"I had to take these very difficult measures, I knew that many of these were unjust but otherwise our country would have fallen off the brink, we would have gone bankrupt," says George Papandreou, the former Greek prime minister.

 

READ MORE: Far-right MP storms Athens school over refugee classes

 

The 2012 elections in Greece saw Golden Dawn, a violent, openly fascist party, claim 18 seats in the Greek parliament.

 

But it was a coalition government of traditional left and centre-right parties that held power in Athens, and it soon set to work implementing the imposed austerity.

 

In France, Marine Le Pen, daughter of Jean-Marie, had taken over as leader of the Front National, shifting its emphasis to a centre-ground that had already shifted to the right.

 

In 2016, the British people voted to leave the European Union. It was a victory in part fuelled by nationalism, with the UK Independence Party leading the charge.

As Cas Mudde says: "BREXIT was the first significant victory in foreign policy for the radical right."

 

The project to unite Europe, which began in the wake of a devastating war, seems to be being challenged by populist stirrings in the nations it sought to bring together.

 

Source: Al Jazeera News

ENB தடங்கலுக்கு வருத்தம்